Het mooie aan zonne-energie is dat het bijna overal toepasbaar is. Niet alleen in je Chinese plastic zwaaiende geluks-kat of in je ruimtesonde OSIRIS-Rex. Ook drijvend in een zandwinplas, op jouw dak, aan je kantoorgevel, langs wegen op het weiland. Of op je jurk.

Omdat zonne-energie overal past zijn er ook veel zaken om rekening mee te houden. En meningen. Heel veel meningen. Nog nooit heb ik een jaar meegemaakt met zoveel gevoelens over zonne-energie. Aan het einde van dit jaar kijk ik terug: het is niet alleen het meest succesvolle jaar geweest voor zonnestroom en zonnewarmte, het was ook het raarste jaar ooit. Vanuit onze thuiswerkbubbel zaten we te werken met het stoom uit onze oren. MS Teams in, WebEx uit, Zoom in- Zoom uit. Enfin, u kent het fenomeen.

De markt moest door, ondanks Covid-19, en dat lukte met wat aanpassingen wonderlijk goed. Rijksambtenaren waren ook vlijtiger dan ooit en zij spuugden het ene naar het andere beleidsdocument uit. Verkiezingen komen! Het moet af! Ook Kamerleden wilden hun beste kant laten zien: Beste Minister, help de mensen aan meer zonnepanelen! Dat leverde een grote bult werk op. Met succes.

Ik heb het mooiste werk ooit. Ik mag een van de scharnierpunten tussen overheid en markt zijn. Maar eerlijk…. wat een enorm vermoeiend kakofonisch jaar was dit:

“De netten slaan op tilt! Stop de subsidie!”

“Help, de Grote Industrie Graait Onze SDE subsidie weg met CCS!”.

“Waarom wordt zonnewarmte altijd overal vergeten!?”

“We kunnen niet realiseren door die slome netbeheerders en door Covid! Doe er iets aan!”

“Salderen afbouw? Ik dacht het niet! Zo kunnen corporaties geen KANT meer op!”.

“Eerst moeten die daken maar eens helemaal vol! Landbouwgrond is ons nationale DNA!”

“Scherven van ontplofte zonnecellen veroorzaken maagbloedingen bij onze koeien!”

“Stop de Cowboys! En stop de Chinese investeerders die stinkend rijk worden ten koste van ons landschap, je weet wel van die types met een plastic zwaaiende geluks-kat op hun balie!!”

Terugkijkend op dit jaar vraag ik mij af: hoe kan het dat onze Nederlandse markt inmiddels tot de wereldtop hoort, en dat we ons allemaal nog steeds gedragen als… een stel straatvechters?

Dat is helemaal niet meer nodig. Het jaar 2021 zal het jaar worden van het verlaten van de Solar Puberteit. We hebben onze verantwoordelijkheid te nemen: het inpassen in het energiesysteem, beter meebewegen met maatschappelijke wensen en voorbereiden op subsidieloosheid. Een interessant jaar voor volwassenen, zal ik maar zeggen.

Ik droom over een tijd waarin zonne-energie doodnormaal is. Dat niemand er meer van opkijkt en niemand er iets van vindt. Dat iedereen in een app kan regelen, automatisch of handmatig, wanneer je auto oplaadt met de zonnestroom van het schooldak. Dat iedereen weet dat zonnewarmte een no-brainer is voor het warm houden van de huizen in de wijk. Dat de industrie maximaal geëlektrificeerd is, en dat boeren gewoon molens en zonneparken melken in plaats van koeien.

Ik droom ervan dat het gekrakeel klaar is en ik me kan gaan vervelen. De komende weken zal ik dat eens oefenen in lockdown. Starend naar mijn zwaaiende Chinese plastic geluks-kat op zonne-energie.