David Kester richtte Wattlab samen met Bo Salet en Siebe Roefs op toen ze alle drie nog studeerden aan de TU Delft. Wattlab integreert zonnepanelen in oppervlakken van interessante sectoren, want binnen de scheepsvaart wil de energietransitie nog niet echt vlotten, terwijl er enorm veel te winnen valt.

“We hebben Wattlab opgericht omdat we een echte ondernemersgeest hebben”, vertelt Kester. “Wij ontwerpen zonnepanelen voor speciale oppervlakken om ze daarin te integreren. Onze klanten willen zonnepanelen, maar zien dat standaard panelen voor hun geen optie zijn. Terwijl wij ooit zijn begonnen door onszelf af te vragen ‘waarom zouden we niet overal zonnepanelen kunnen plaatsen?’ en daarom hebben we Wattlab opgericht.”

Het bedrijf focust zich op drie niches, legt hij uit. “Elektrische voertuigen voor the-last-mile-bezorging – zo hebben we zonnepanelen geïntegreerd in het dak van de boodschappenwagentjes van de digitale supermarkt Picnic, scheepstransport en de pleziervaart.”

Dikte en gewicht voorkomen
Voor Wattlab zijn dit de interessante markten omdat zij gebaat zijn bij zo min mogelijk gewicht. “Normale glazen zonnepanelen op daken zijn vaak een stuk dikker en zwaarder. Terwijl je dat bij transport nou juist wil voorkomen, want dan neem je onnodige ballast mee. Voor ons zijn dikte en gewicht daarom heel belangrijk”, zegt Kester.

De inspiratie haalden ze uit de auto’s van het Nuon Solar Team (nu Vattenfall Solar Team), waar ze deel vanuit hebben gemaakt. “De geïntegreerde zonnepanelen van de elektrische zonneauto zijn 1 millimeter dik en wegen 1 kilo per vierkante meter. Ze zijn flexibel, maar ook robuust. Dit passen we met Wattlab ook toe op andere oppervlakken om zonne-energie zo breed mogelijk toepasbaar te maken.

“Wij proberen het systeem te optimaliseren door op celniveau te kijken hoe we de celindeling kunnen laten aansluiten op de opwekbehoefte. Daarna kijken we op welke manier de panelen de het best geproduceerd kunnen worden.”

Hoewel met name in de scheepsvaart nog een (duurzame) wereld te winnen valt, ontmoet Kester ook regelmatig sceptische geluiden. “Vanuit de scheepsvaart horen we geregeld dat de zon natuurlijk niet altijd schijnt en er wel gevaren moet blijven worden. We vinden het daarom belangrijk om onze klanten realistische schattingen te geven van hoeveel onze zonnepanelen wel en niet op kunnen wekken. Maar uiteindelijk is onze toepassing altijd beter dan een ongebruikt oppervlak dat geen energie opwekt en dus ook geen fossiele brandstof bespaart.”

Leef met mate
De drive om de wereld te verduurzamen zat er al vroeg in bij Kester. “Al vanaf de middelbare school was ik bezig met verduurzamen, zo heb ik met enkele klasgenoten geprobeerd om onze middelbare school te verduurzamen”, memoreert hij. “Later ben elektrotechniek gaan studeren aan de TU Delft en ben ik in mijn derde jaar ook in het Nuon Solar Team gekomen.”

“De energietransitie begint vaart te krijgen en de bewustheid neemt toe. Hoewel er veel subsidie beschikbaar is voor allerlei duurzame initiatieven, zou de overheid wat transparanter om kunnen gaan met alle getallen die rondom de transitie circuleren.” De noodzakelijke opwek, opbrengsten en kosten kunnen nog wel wat duidelijker.

Kester wijst er ten slotte op dat de opwek van hernieuwbare energie vergroten niet genoeg is. “Het gaat ook om een bepaalde mindset. We kunnen nu wel ons hele land volbouwen met windmolens en zonnepanelen, maar dat is niet zomaar de oplossing.

“Leef met mate, zo ben ik ook opgegroeid. Groene energie opwekken is één ding, maar niet zomaar energie verspillen hoort absoluut bij een energietransitie.”

In de reeks ‘Duurzame jonge talenten’ geven de aanstromende duurzame talenten van de energiesector hun visie op de energietransitie. De jonge ondernemers zijn geselecteerd op basis van de Duurzame Jonge 100, een initiatief van SustainableMotion om Nederland te laten zien dat duurzaamheid nu al mogelijk is.