'Thuisbatterijen dragen niet bij aan duurzaam energiesysteem'

27.05.2022 Kenneth Nwosu

Uit alle hoeken van de energiesector klinkt het geluid dat opslag hét nieuwe wapen is in de energietransitie. Behalve uit Vlaanderen. Tenminste wat de thuisbatterij betreft. Frank Verelst, lector energiemanagement aan de AP Hogeschool in Antwerpen, argumenteerde deze week in De Standaard juist tegen de inzet van het opslagmedium. 

Verelst beschrijft de Vlaamse gestegen vraag naar thuisbatterijen dankzij rijkelijke subsidies, gedaalde aankoopprijzen en gestegen elektriciteitsprijzen. De behoefte is gelijk aan de onze: De wens om zelf opgewekte energie op te kunnen slaan wanneer je deze niet zelf kunt gebruiken. Of niet kwijt kunt aan het stroomnet wat de afgelopen jaren in Nederland een heikel punt bleek. Verelst ziet de thuisbatterij niet als oplossing.

"Toch ben ik – vanuit mijn kennis binnen het energiedomein – geen fan, en wil ik oproepen tot verstandige beslissingen die op termijn een duurzame bijdrage leveren aan ons energiesysteem. Want thuisbatterijen doen dat niet."

Energieverlies
Eigenaren van zonnepanelen willen de energie die ze opwekken niet weggooien. Toch gebeurt dit iedere keer wanneer energie wordt opgeslagen in een thuisbatterij. Verelst noemt een vernietiging van 10 procent voor iedere keer dat deze gebruikt, geladen en ontladen wordt. "Energie die op het net door iemand anders nuttig gebruikt kan worden.”

Daarbij kan opgemerkt worden dat ook niemand die energie benut zou hebben als deze verloren was gegaan wanneer opslag geen optie was. Een ander argument dat Verelst maakt, is de CO2-uitstoot veroorzaakt door de productie van de thuisbatterij. 

Onafhankelijkheid van het net
De lector stelt ook de wens om onafhankelijk van het stroomnet te zijn ter discussie. "Moeten we dat nastreven? We hebben een schitterend en betrouwbaar elektriciteitsnet. Wanneer was je laatste stroompanne?”

Eigenaars van PV-installaties zullen bij onafhankelijkheid momenteel eerder denken aan de problemen met het terugleveren van stroom in plaats van het ontvangen. Maar ook daarin ziet Verelst geen argument voor de thuisbatterij. 

“Veel zomernachten zal je verbruik onvoldoende zijn om ze weer leeg te trekken voor de volgende zonnige dag. Wat doe je ’s nachts met pakweg 10 kilowattuur? Twintig wasmachines draaien?”

De batterijen zouden nauwelijks helpen om netverzadiging tegen te gaan. De opslag zou het op zonnige dagen redden tot de middag en dan alsnog tot een piek op het net leiden. De problemen zouden volgens Verelst dan ook beter aan de andere kant van de meter opgelost kunnen worden. 

Of de portemonnee gevulder raakt met de thuisbatterij is volgens Verelst ook maar de vraag. De huidige kilowattuurprijs kan voor de korte, noch lange toekomst, voorspelt worden. Hetzelfde geldt voor de belastingtarieven. 

Alternatieven
Tot slot noemt Verelst stappen die zijns inziens een grotere bijdrage leveren aan de energietransitie: Isolatie, zonneboiler, extra zonnepanelen. Een warmtepompboiler die evenveel kost als een thuisbatterij, aangestuurd door zonnepanelen zou een slimmere manier zijn. Goed voor een besparing van “al snel meer dan 1.000 kilowattuur".