Afgelopen decennia zijn vooral vanwege schaalvoordelen de prijzen van zonne-energie enorm afgenomen. Dit maakt dat in Nederland al bijna 10 procent van de elektrische energie wordt opgewekt met PV.

Om dit aandeel nog meer te laten groeien zal, zoals ik ook in mijn vorige column beschreef, verdere optimalisatie en innovatie in alle facetten van PV-systemen moeten plaatsvinden. Echter zal er naast deze technische ontwikkelingen ook moeten worden gekeken naar welke potentie er nu al kan worden gerealiseerd. Ik neem je graag mee.

Laaghangend fruit
Eerder werd vaak genoemd dat bij het instaleren van PV-systemen op grote daken de constructie van deze daken een té grote barrière zouden vormen. Dit blijkt echter bij het gros van de gevallen niet waar te zijn. Uit een recent onderzoek van TKI Urban Energy blijkt dat 85 procent van de grote Nederlandse daken met weinig aanpassingen geschikt zouden zijn voor zonne-energie.

Met minimale aanpassingen zou er naast de 5,9 terawattuur per jaar die er al gepland is aan nieuwe zon-op-daksystemen tot 2030 nog eens zo’n 1,1 terwattuur per jaar bij kunnen komen. Deze daken bieden dus een enorme potentie met een kleine extra investering in de constructie van de daken.

Combinatie PV en opslag
Dat door de snelle groei van PV het net overbelast raakt op is inmiddels een bekent probleem. Vanwege deze netcongestie roepen netbeheerders op om sneller te stoppen met het salderen. Echter is het van belang dat het afbouwen van salderen op een gecontroleerde manier wordt gedaan zodat de business case van burgers met zonnepanelen niet instort. Als hier niet goed mee wordt omgegaan kan dit weer de energietransitie vertragen.

Eén andere ontwikkeling die nu al steeds meer opkomt is de combinatie van PV met een batterij. Met het geleidelijk afbouwen van salderen zal het voor huishoudens met zonnepanelen steeds interessanter zijn om hun zelfconsumptie vergroten door middel van een thuisbatterij. Twee vliegen in één klap, want zo wordt de zelfconsumptie vergroot en ook het net ontlast.