Een onderzoek van Stichting Economisch Onderzoek (SEO) heeft aangetoond dat er geen sprake is van overstimulering dankzij de salderingsregeling. In het rapport op de website van SEO is te lezen hoe het belangrijke argument weerlegt kan worden.

Op verzoek van G40, een netwerk van 40 (middel)grote steden in Nederland, voerde SEO een second opinion uit op onderzoeksrapporten van PWC uit 2016. In deze rapporten werden respectievelijk de historische en toekomstige effecten van salderen onder handen genomen.

Argumentatie onvoldoende

SEO stelt dat het rapport van PWC niet voldoende onderbouwd is. “Het begrip wordt door PWC niet gedefinieerd, noch wordt aangetoond dat de financiële prikkel die uitgaat van salderen te sterk is.” SEO concludeert dat de argumentatie niet klopt. Er zou volgens SEO misschien zelfs geconcludeerd kunnen worden dat sprake is van onderstimulering.

PV is geen biomassa

Volgens SEO zou PWC te negatief oordelen over de mate van kosteneffectiviteit van salderen. Er wordt namelijk een vergelijking getrokken met subsidieregelingen voor technologie die door de omvang veel meer rendabel zijn. Volgens PWC is de salderingsregeling de minst kostenefficiënte regeling voor hernieuwbare energie. SEO vindt niet dat de SDE-regeling voor kleine zonneinstallaties vergeleken kan worden met een subsidie voor bijvoorbeeld biomassameestook in elektriciteitscentralen, wat PWC in hun rapport wel doet.

“Een vergelijking met andere regelingen voor zon-PV systemen of andere kleinschalige systemen voor hernieuwbare energie zoals duurzame warmte laat zien dat de kosteneffectiviteit van salderen vrijwel op hetzelfde niveau ligt als de kosteneffectiviteit van deze andere regelingen, gemeten als de kosten per vermeden ton CO2”, zo sluit G40 hun persbericht af.