Waar het over gaat? De combinatie tussen een PV-installatie, een stationaire batterij, én elektrische vrachtwagens. In mijn werk als zelfstandig merkonafhankelijk expert elektrische vrachtwagens word ik dagelijks geconfronteerd met het tekort aan transportvermogen bij de netbeheerders. Zonder stroom kunnen we geen vrachtwagens opladen en dan houdt het hele verhaal op. Althans, dat zou je kunnen denken.

Het tekort aan nettransportvermogen dwong mij – en een aantal van mijn gemotiveerde klanten – om verder te kijken dan onze neus lang is. Zelf had ik eerder al eens becijferd dat je ongeveer 600 vierkante meter aan PV nodig hebt om een gemiddelde vrachtwagen een jaar lang van stroom te voorzien. Dat is natuurlijk helemaal platgeslagen en te kort door de bocht, maar het is een uitgangspunt.

Het vervelende van de zon is, dat hij ’s nachts niet schijnt. Althans, niet bij mij thuis. Laat dat nou net wel het moment zijn dat we onze elektrische vrachtwagens willen gaan opladen. Doordat we bij de netbeheerder geen extra transportcapaciteit konden krijgen, zijn we gaan rekenen aan een businesscase met PV en stationaire batterij (BESS). Wat schetste onze verbazing? Deze manier van stroom op opwekken is behoorlijk goedkoper dan stroom uit het net halen.

Reken maar even mee
Als we de investering van een zonnepaneel delen door het aantal kilowatturen die we in vijftien jaar van dat paneel kunnen oogsten, komen we op een kostprijs van 0,048 euro per kilowattuur bij een investering van 650 euro per kilowattpiek. Maar die stroom moeten we ook opslaan, dat is waar het lastiger rekenen wordt.

De offertes leerden ons dat we ongeveer 450 euro per kilowattuur moesten aftikken. Als we die batterij in tien jaar drieduizend keer volledig ontladen en daarbij ook de verliezen meerekenen, betaal je zo’n 0,176 euro per kilowattuur output. Bij elkaar opgeteld is dat zo’n 0,225 euro per kilowattuur output van het systeem.

Uit ervaring wist ik dat dat niet zover afzit van de prijs die je betaald voor een kilowattuur uit het elektriciteitsnet. Daar betaal je zo’n 0,12 euro per kale kilowattuur en nog eens 0,08 en 0,015 euro aan respectievelijk de netbeheerder en de fiscus. Mits je het goed hebt ingeregeld, anders liggen die kosten significant hoger. Opgeteld kom je dan uit op 0,215 euro per kilowattuur.

Nu komt de crux
Drie jaar geleden had niemand nog gehoord van HBE’s, tegenwoordig struikel je op iedere straathoek over deze afkorting. Hernieuwbare Brandstof Eenheden, zoals ze voluit heten, zijn een soort CO2-certificaten die je krijgt als je eTrucks laadt. Die certificaten kun je vervolgens verkopen.

De waarde per kilowattuur is afhankelijk van een aantal zaken. Maar een belangrijke is het aandeel hernieuwbare stroom dat je geladen hebt. Gewone stroom uit de muur, is – voor deze regeling – goed voor 39,9 procent hernieuwbaar, maar de stroom die uit ons PV-BESS-systeem komt, is 100 procent hernieuwbaar. Dat maakt ook dat de opbrengsten per kilowattuur 2,5 keer zo hoog zijn. Je krijgt dus geen 4 cent per kilowattuur aan HBE’s, maar wel 10 cent per kilowattuur.

Dat is precies wat we nodig hebben voor de PV-BESS-businesscase, want de nettokosten na aftrek van de HBE-opbrengsten voor ons PV-BESS-systeem zijn nu ineens geen 0,225 euro per kilowattuur, maar 0,125 euro per kilowattuur. Terwijl de kosten van de netstroom blijven steken op 0,175 euro per kilowattuur.

Dat is een verschil van 5 cent per kilowattuur. Voor iemand die wekelijks rekent aan businesscases van eTrucks is dit erg goed nieuws. Het is alsof een liter diesel ineens 25 cent duurder is geworden. Zelfs een blind paard kan zien dat dit een goed idee is, alleen niemand neemt de tijd om zich goed te verdiepen.