De energietransitie begint op dreef te komen. In Nederland hebben we inmiddels de hoogste PV-panelen dichtheid per capita in de wereld. Datzelfde geldt voor de laadpalen dichtheid per 100 kilometer weg. De ambities in de gebouwde omgeving voor omschakeling naar hybride en all-electric warmtepompen zijn ook stevig en komen op dreef. Prachtig allemaal, maar de netcongestie begint ons op te breken in woonwijken en bedrijventerreinen.

Alleen maar meer koper is niet de oplossing; duurt te lang en is een oplossing uit het verleden voor een probleem in de toekomst. Technisch zijn er zeer aantrekkelijke alternatieven, maar die vragen wel om een andere kijk op deze oplossingen. Een simpele oplossing, normering op laadpalen en elektrische auto’s voor bidirectioneel laden en ontladen, zou de transitie zeer helpen.

Met de enorme elektrificatie is het creëren van meer flexibiliteit tussen momenten van (goedkoop en ruim beschikbaar) aanbod van elektriciteit en de vraag naar elektriciteit nodig. Het aanbod van PV stijgt fors, zowel binnen woonwijken als op bedrijventerreinen. Daarnaast groeit de komende jaren het aanbod van windenergie, vooral op zee, en neemt het totaal aandeel van hernieuwbare elektriciteit toe tot 60 tot 70 procent richting 2030.

Tegelijkertijd neemt de vloot van elektrische voortuigen enorm toe. Daarmee ontstaat ook een gigantisch potentieel aan elektriciteitsopslag dat we iedere avond weer voor de deur of in de buurt parkeren. Iedere miljoen volle accu’s van deze elektrische vloot vertegenwoordigd een slordige 50 gigawattuur energie, genoeg om bijvoorbeeld een miljoen woningen met een elektrische warmtepomp zo’n twee dagen warm te houden.

Alleen, het lukt nu niet. Onze laadpalen en auto’s zijn slechts ingericht op een eenrichting verkeer, terwijl het technisch zeer goed mogelijk is om er een twee-richting verkeer van te maken. Kia en Hyundai leveren al zulke auto’s.

Ik pleit er dan ook voor om vanaf 2024 alleen nog laadpalen toe te laten die bidirectioneel zijn en ook zogenaamde vehicle to grid (V2G) en vehicle to home (V2H) kunnen bedienen. Eenzelfde norm zal ook moeten gelden voor de batterijen die worden toegepast in auto’s.

De implicaties hiervan zullen enorm zijn. Nieuwe algoritmes die anticiperen op de weersvoorspellingen, de verachtte uurprijzen van elektriciteit, je agenda waarin aangegeven staat hoe ver je de volgende dag moet rijden. Apps die koppelingen maken met de netbelasting in de wijk en je belonen voor inzet van extra batterijopslag.

Helemaal niet van die exotische toepassingen waarmee we al die energiestromen die we nodig hebben veel beter met elkaar kunnen verbinden. Door simpelweg de energieopslag die we al hebben aangeschaft in ons wagenpark te benutten, maar niet efficiënt kunnen gebruiken.

Als we dit als uitgangspunt nemen en ruimte bieden door de regels en belastingen hierin te laten faciliteren, zullen de maatschappelijke kosten drastisch afnemen en de energietransitie weer in een volgende versnelling brengen. Ik kan niet wachten!