Salderen versus thuisbatterijen

21.03.2023 Jos Blom

Salderen versus thuisbatterijen

Een hot topic in de politiek, waarbij twee elementen aan elkaar gekoppeld worden die niet helemaal passen. Met weer verkiezingen in zicht wordt het er niet makkelijker op om hier juiste keuzes in te maken, daarom wat inzichten.

Salderen bestaat al sinds 2004 in Nederland. Een lekker simpele oplossing waarbij PV thuis gestimuleerd wordt. Bovendien passend bij de toen bestaande meters die gewoon terug draaiden bij terug levering.

De uitrol van slimme meters kwam pas later op gang, met overigens een bizar begin. Bij de introductie van de vrije markt werd ook de hele metermarkt geliberaliseerd, ook voor  kleinverbruikers.

De bedoeling was dat energie leveranciers dat dan zouden regelen. Alleen dat gebeurde maar mondjesmaat omdat dit nu eenmaal een dure operatie is, vooral als dat verspreid gebeurd.

De uitrol van slimme meters kwam dus niet op gang. Het bizarre komt door dat deze vrije markt geen prijsbescherming kende. De netbeheerders, toen nog onder de knoet van commerciële moedermaatschappijen zoals NUON en Essent,  waren eigenaar van alle oude meters konden ook vragen wat ze wilde. Dus verdubbelde de meterhuur, een schandalige actie die weinig aandacht trok omdat het nog geen 20 euro extra per jaar was.

Wel hebben de netbeheerders beloofd voor dat tarief slimme meters uit te rollen, wat natuurlijk eindeloos vertraagd werd vanwege de mooie winsten op de oude meters.

Ondertussen hebben ruim 1 miljoen huishoudens zonnepanelen en beginnen leveranciers steeds meer te mopperen. Ze betalen namelijk hun verkoopprijs aan de terug geleverde stroom. Met de invoer van het prijsplafond zaten ze aan tafel bij de politiek en is stoppen met salderen een onderdeel van de onderhandelingen geweest.

Jammer wel dat salderen zwart-wit wordt gezien, wel of niet, terwijl er vele varianten zijn. Zoals wel belasting salderen, niet de energiekosten. Of salderen tot een max in kilowattuur per jaar of een procent van je verbruik.

Thuisbatterij
Deze wordt nu gezien als een alternatief voor salderen. Nou dat valt deels vies tegen. Kleine batterijsystemen zijn nu een maal vrij duur in aanschaf, al gauw rond de 1000 euro per kilowattuur. Dus wordt de aanschaf beperkt tot een paar kilowattuur, bijvoorbeeld 5 kilowattuur.

Een beetje huis heeft al snel tien zonnepanelen met tegenwoordig 4 kilowattpiek. Deze leveren op mooie dagen bijna 30 kilowattuur op, de 5 kilowattuur batterij zit dan binnen twee uur vol. En het is nog maar de vraag of die batterij leeg komt na zonsondergang. Verder leveren thuisbatterijen verlies op die vaak groter uitpakt dan verwacht. Elke dag krijg je te maken met geringe energiestromen van en naar de batterij, waarbij de verliezen in de omvormer al snel tientallen procenten bedraagt.

Het idee van onafhankelijkheid met PV en batterij zeer verleidelijk. Vooral nu netbeheerders steeds vaker nee verkopen en zich verschuilen achter bureaucratie, (hoe pak je overigens bureaucratie aan?) neemt het vertrouwen daarin af. Maar als het net weg valt kunnen de meeste PV – batterij combinaties geen eiland bedrijf ondersteunen. Als je toch een opslag wilt doe dan een flinke powerbank van zeg 1 kilowattuur die je in een stopcontact kan steken, met ook USB-uitgangen om je digital wereld nog in de lucht te houden.

Maar, de batterijen bij wind en zonparken worden niet ingezet om wind- en zonnestroom op te slaan voor later. Ze staan daar voor de aanwezigheid van een grote aansluiting die niet intensief gebruikt wordt en batterijen zo op allerlei markten kan laten werken. Iets wat met thuisbatterijen die je groepeert ook mogelijk is. En een opbrengst van nu rond de 100 euro per jaar per kilowattuur opslag.