Hoe kijkt de markt naar de belangrijkste uitdagingen waarop het Nationaal Solar Trendrapport 2024 ingaat? In deze tijdelijke rubriek geven vijf marktexperts hun visie op een mogelijke certificering voor PV-installateurs, bedrijventerreinen als energiehubs, dynamische energiecontracten en de koppeling tussen batterijen en grootschalige zonne-energieprojecten. In deze expertbijdrage is John Willems regional manager Benelux van AIKO, aan het woord.

In hoeverre is een certificering van PV-installateurs dé oplossing om het stijgende aantal ongelukken tijdens het installeren van zonnepanelen terug te dringen?
“Het certificeren van installateurs is een deel van de oplossing. Veiligheid is een integraal aspect wat gedragen moet worden door de werkgever, de opdrachtgever en de installateurs zelf.

Het professionaliseren van onze markt is in ieders belang, vooral wat betreft de veiligheid, maar ook qua montagevoorschriften en het juiste gebruik van de benodigde gereedschappen spelen hier een sleutelrol in. Een installateur zou niet zonder papieren moeten mogen werken, solateur is een vak met restricties en veiligheidsrisico’s. Als we deze niet beheersmatig gaan begeleiden en over gaan naar professionalisering en certificering dan blijven we in grijs gebied werken.

Een keuring door derden, bijvoorbeeld door TenneT, aan huis zou ook een goede oplossing zijn als meetinstrument voor goede installaties. Er moet meer op het elektrotechnische gedeelte en op installatievoorschriften worden gelet. Een goed voorbeeld zijn de verplichte controlestiften van Staubli, maar nog steeds heeft 90 procent van de installateurs deze stiften niet eens.”

Hoe kunnen bedrijventerreinen uitgroeien tot energiehubs die de opwekcapaciteit van zonne-energie vergroten?
“Er zijn inmiddels enkele goedwerkende voorbeelden van energiehubs op bedrijventerreinen. Gewoon starten met het samenbrengen van de ondernemers van een bedrijventerrein, met de gemeente en de provincie, en beginnen. Er zijn bureaus die dit kunnen begeleiden. Regelgeving, ook vanuit de netwerkbedrijven, volgt vanzelf, want het is gewoon broodnodig. Maar ook hier is een beleidsmatige stimulans vanuit rijksoverheid en een lange adem nodig.

Ieder bedrijf zou minimaal in zijn eigen stroom moeten kunnen voorzien. Bij voorkeur met een opslagsysteem om zowel het eigen bedrijventerrein te kunnen voeden als het elektriciteitsnet in de gebouwde omgeving te ontlasten.”

In hoeverre zijn dynamische energiecontracten hét antwoord op het groeiend aantal uren met negatieve prijzen vanwege de gestegen hernieuwbare opwekcapaciteit?
“Dynamische energiecontracten zijn niet het enige antwoord. Dit moet altijd in combinatie met opslag en de juiste regelgeving; opslag en betaalbaar energietransport zijn het einddoel om de energietransitie compleet te maken, want de opwekking van duurzame energie is al heel goedkoop. Opslag en distributie van energie nog niet.

Dat dit nu nog niet voor elkaar is, betekent dat de kosten verhaald worden op gebruikers. Dit gebeurt via dynamische energiecontracten om alvast iets doen aan de tijdelijk negatieve prijzen, maar dat is zonder goede opslagmogelijkheden dus meer een tussenoplossing dan een eindoplossing.”

Zou een batterijverplichting voor zonneparken een stimulans betekenen voor energieopslag en meer gebouwde zonneparken, of een rem van de uitrol van zonneparken vanwege de extra kosten die batterijen met zich meebrengen?
“Dit zou zeker een stimulans betekenen. Het is economisch haalbaar en interessant. Alle ontwikkelaars en EPC’s (engineering, procurement en construction) zijn er inmiddels mee bezig.

Zolang de berekening positief blijft, en met toevoeging van bijvoorbeeld snelle autoladers voor meer directe revenue, kan dit rekenmodel nog meer opleveren dan traditionele systemen. Hierbij is inventiviteit geboden om dit nieuwe denken kracht bij te zetten en opslag bij zonneparken grootschalig uit te rollen.”