Meer thuisladen en overschakelen op een dynamisch energiecontract, dat lijken dit jaar de duidelijke veranderingen in het gedrag van de ‘stekker’-rijders van Nederland in de strijd tegen de hoge stroomprijzen. Het valt te lezen in het onlangs uitgebrachte Nationaal Laadonderzoek, uitgevoerd door de Rijksuniversiteit Groningen in opdracht van ElaadNL, Vereniging Elektrische Rijders en de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO).

De EV-rijder ziet grote prijsverschillen en transparantie is soms ver te zoeken. Zo weet de helft van de mensen vooraf vaak niet of nooit wat opladen bij een publieke laadpaal kost. Men zoekt naar manieren om de laadkosten te drukken. Een deel schuift, bij een duurder stroomcontract thuis, naar soms goedkopere stroom bij de publieke laadpaal.

Wat gaat goed, wat kan beter?
Nu elektrisch rijden steeds gangbaarder wordt, ontwikkelen de doelgroep en de bijbehorende behoeften zich razendsnel. Voor professionals en beleidsmakers in de wereld van de duurzame mobiliteit is het belangrijk te weten wie de EV-rijder is, waar zijn of haar behoeftes liggen, wat goed gaat en ook waar verbeteringen mogelijk zijn. Het onderzoek geeft inzicht hoe EV-rijders hun elektrische auto’s laden, hoe ze dit ervaren en welke knelpunten ze daarbij tegenkomen in binnen- en buitenland.

77 procent van de stekkeraars heeft zonnepanelen
De elektrisch autobezitters laden vaker thuis vanwege de gestegen tarieven van openbare laadpalen. Vooral zonnepanelenbezitters zijn hier financieel in het voordeel. Inmiddels heeft 77 procent van de bestuurders van stekkerauto's deze panelen thuis op het dak liggen. De thuislaadpalen kunnen in meer dan de helft van de gevallen ook slim laden.

Ook blijkt uit het onderzoek dat een opvallend groot deel van de thuisladers, 20 procent, inmiddels is overgestapt op een dynamisch stroomcontract met veelal veel lagere tarieven in de daluren. Bijna tachtig procent van de andere thuisstekkeraars wil ook graag overstappen naar een dynamisch contract. Bijna de helft van de elektrische rijders wil dat ook bij publieke laadpalen dynamische tarieven mogelijk worden. Dat zou winst zijn voor de portemonnee van rijder en goed voor het slim benutten van de capaciteit van het stroomnetwerk.

Waar laadt men het liefst?
Volgens het rapport wordt 53 procent van de gereden kilometers thuis opgeladen, 25 procent bij openbare laadpalen, 13 procent op het werk en 9 procent bij een snellader onderweg. Het kunnen opladen op eigen terrein blijkt overigens een belangrijk beslispunt om elektrisch te gaan rijden. De gemiddelde plaatsingsduur van een aangevraagde nieuwe openbare laadpaal loopt op; 53 procent wachtte 7 tot 12 maanden op de laadpaal, dat was vorig jaar 45 procent.

De meeste aan het onderzoek deelnemende EV-rijders betalen zelf hun laadkosten en in 30 procent betaalt de werkgever alle kosten. Gemiddeld gezien heeft hij twee tot drie laadpassen én laadapps tot zijn beschikking waarbij de dekking van de pas (ook internationaal) het belangrijkste is, gevolgd door de laagste kosten. De EV-rijder is over het algemeen bereid snel over te stappen naar een andere laadpasaanbieder. Vijftig procent geeft aan te willen overstappen bij een tariefsverlaging van 10 procent.

Welke problemen worden gemeld?
Laadproblemen die bij de openbare palen gemeld worden zijn dat palen vaak bezet zijn, meestal met een andere EV, maar een enkele  keer ook door auto’s met een brandstofmotor. Ook blijken de palen regelmatig defect. Op de werkplek wordt vaak geklaagd over een gebrek aan laadplekken.

De grootste frustratie blijkt te leven onder de vakantievierende stekkeraar die in het buitenland wil laden, al daalt dat percentage wel langzaam. Zo’n 47 procent ervaart wel eens knelpunten bij het laden in het buitenland. Te weinig (snel)laadpalen onderweg wordt het vervelendst gevonden. De reiziger loopt onderweg en op de bestemming op tegen defecte laadpalen en onduidelijkheid over de werking van de laadpas of laadapp in het buitenland.