Waterstof wordt vaak bekritiseerd als brandstof of energiedrager omdat er veel (duurzame) energie voor nodig is om het te produceren. Het grootste gedeelte van de waterstof welke in Nederland wordt gebruikt voor de industrie wordt geproduceerd door de omzetting van aardgas, maar wat als er waterstof geproduceerd kan worden zonder water en zonder stroom?

Het waterstofpaneel van Solhyd kan, doormiddel van het afvangen van de vochtige buitenlucht, waterdamp omzetten in zuurstof en waterstof. Het licht wat op het zonnepaneel schijnt wordt gebruikt om de elektriciteit op te wekken die nodig is om dit proces in gang te zetten. Het paneel kan vervolgens worden aangesloten op een gasleiding of tank om de waterstof te transporteren of op te slaan. “Onze technologie is de slimste en meeste efficiënte manier om van zon naar waterstof te gaan”, aldus Jan Rongé, medeoprichter en CEO van Solhyd.

Het paneel kan helemaal los van het elektriciteitsnet werken. De stroom die nodig is om het opgevangen water om te zetten in waterstof wordt volledig door het paneel zelf geproduceerd. Hierdoor is het eenvoudig om een installatie met waterstof-panelen uit te breiden. De panelen kunnen aan elkaar worden gekoppeld om zo naar behoefte te worden opgeschaald.

Op momenten dat de zon hard schijnt zal het paneel meer energie opwekken. Wanneer de zon niet schijnt zal het paneel vocht blijven afvangen uit de lucht om op te slaan voor wanneer de zon wel gaat schijnen. Zelfs met relatief droge lucht kan er waterstof worden geproduceerd. Alleen in extreme situaties zoals de Sahara, kan het lastig worden om voldoende vocht uit de lucht te onttrekken. Solhyd doet momenteel nog onderzoek naar wat deze omstandigheden betekenen voor het rendement van het waterstofpaneel.

Omdat de productie van de waterstof helemaal wordt gedaan door het paneel zelf en er geen energie of grondstoffen nodig zijn van buitenaf, heeft Solhyd het gouden waterstof genoemd. Het verschil met groene waterstof is dat deze technologie herniuewbare energie produceert in plaats van het te verbruiken. Er hoeft dus geen energie getransporteerd worden van een duurzame bron naar het toestel.

Over de levensduur van het paneel is nog niet zo veel bekend. Wel verwacht Rongé dat de katalysatoren na zo’n vijf a tien jaar moeten vervangen. Het paneel wordt gefabriceerd van materialen van lage kosten en gebruikt geen schaarse elementen. Hierdoor is het vervangen van de onderdelen minder kostbaar. Ook verwacht Rongé dat een waterstofpaneel van Solhyd, wanneer het in productie gaat, enkele honderden euro’s zal gaan kosten. “Het streven is om de waterstof-panelen niet veel duurder te maken dan een gemiddeld zonnepanelen-systeem”, aldus Rongé.

Waterstof wordt nu voornamelijk in de industrie gebruikt als energiebron.  Zo kan er met waterstof op een duurzame wijze staal worden geproduceerd en worden voorzien in proceswarmte, omdat waterstof de beste duurzame brandstof is om de zeer hoge temperaturen te bereiken die vaak nodig zijn in de industrie. Ook is het mogelijk om waterstofgas te injecteren in het bestaande gasnet. Zo kan er minder aardgas worden verbruikt bij het verwarmen van woningen.

Het nadeel van waterstof is echter dat het lastig is om op te slaan. Het opslaan van waterstof moet gebeuren onder hoge druk of bij extreem koude temperaturen (minus 253 graden Celsius). Het comprimeren van waterstof of het afkoelen ervan kost ook energie.

Rongé vertelt dat Solhyd de duurzaamheidmarkt niet wil veranderen door waterstof als enige bron van duurzame energie neer te zetten. Wel wil het bedrijf voorzien in de bestaande behoefte aan waterstof en meedenken over duurzame oplossingen waarbij waterstof een belangrijke rol kan spelen om fossiele brandstoffen te vervangen en daarmee de markt te vergroenen.

Naar verwachting zal Solhyd in 2026 een fabriek openen om de productie van het waterstofpaneel op te schalen.