Naar verwachting zullen veel commerciële solarprojecten binnenkort een Scope 12-inspectie ondergaan. Maar wanneer dan, waar komt die behoefte vandaan en wat kunnen installateurs en ontwikkelaars van zo’n inspectie verwachten?

De Scope 12 is afgelopen jaar in het leven geroepen. Het is een nieuwe inspectieregeling van zonnestroominstallaties die is ontworpen door de Verbond van Verzekeraars, Holland Solar en een aantal inspectiebedrijven. Richard Dekker van Achmea was betrokken bij de totstandkoming van Scope 12, maar Achmea zelf stelt de inspectie nog aan niemand verplicht. “Er zijn nu nog te weinig mensen die de inspectie kunnen en mogen uitvoeren. Die inspecteurs moeten eerst een opleiding volgen, examen doen, met een proefinspectie aantonen dat ze het echt kunnen en een certificaat ontvangen. Alles bij elkaar duurt dat dus wel even. Als we het nu al verplichten zouden er dus veel te lange wachttijden ontstaan. En dat willen we voorkomen”, legt Dekker uit.

Zoveel mogelijk opleiden

Want die wachtrij is nou juist waar de verzekeraar eerder ook al tegenaan liep. “We laten de zonnepanelen nu keuren aan de hand van NEN-EN-IEC 62446-1. Er zijn naar mijn mening maar weinig bedrijven die deze norm echt kennen en weten hoe je zo’n keuring goed uit moet voeren. Die kunnen niet de hele markt bedienen waardoor er soms wachtrijen van een half jaar ontstaan. Het is nu dus zaak zoveel mogelijk inspecteurs op te leiden volgens de nieuwe Scope 12-normen.”

Toch roept dat vragen op. Want waarom is Scope 12 ontwikkeld als er al andere voorschriften bestaan zoals de NEN-EN-IEC 62446-1? Dekker: “De NEN-EN-IEC 62446-1 is maar bij weinig partijen goed bekend. We hebben de Scope 12  erop gebaseerd, maar er ook op aan- en ingevuld. Door de keuring onder certificaat te brengen en er goede opleidingseisen aan te hangen, verwachten we dat meer bureaus goede keuringen kunnen uitvoeren. Vanuit alle kanten is meegedacht. Ik dacht samen met Maick Arendsen van Nationale Nederlanden en Marieke Beugel van het Verbond  van Verzekeraars mee vanuit het standpunt van de verzekeraar, maar hield zeker ook oog voor de belangen van de inspectiebureaus. Zij moeten het werk tenslotte gaan doen.”

“We moeten blijven bijschaven.”

De verzekeraar heeft in dit proces behoefte aan een onafhankelijke kwaliteitscontrole. “Zonne-energie is een relatief nieuwe en snelgroeiende markt die nog best eens tegen problemen als brandjes aanloopt. Dat wil je voorkomen door de kwaliteit van de projecten ergens aan te toetsen”, verklaart Dekker. Marieke Beugel vult hem aan: “Maar we misten nog een eenduidige toetsmethode die uitgevoerd kan worden door een gecertificeerd bedrijf. Dus toen andere partijen ons vroegen hierover mee te denken, waren we meteen enthousiast. Ook omdat we eerder al goede ervaring hadden met de voorschriften van SCIOS, zoals met de elektriciteitsinspectie Scope 10. Dat leek ons dus een goede partij om mee samen te werken aan zo’n nieuwe inspectieregeling.”

Allart de Jong van Omega Training & Inspectie verwacht dat uiteindelijk zo’n 95 procent van de commerciële solarprojecten een Scope 12-inspectie moet laten uitvoeren. Maar Marieke Beugel van het Verbond van Verzekeraars durft er geen getal aan te hangen: “Het staat iedere verzekeraar vrij al dan niet gebruik te maken van de Scope 12. Maar het is een goed hulpmiddel voor onze branche, dus ik verwacht dat velen het met beide handen zullen aangrijpen.”

Deel 2 verwacht

Dekker verwacht binnenkort de eerste Scope 12-inspecties uit te laten voeren, en deze vanaf dan steeds vaker in te zetten. Dat zijn dan inspecties bij de start van een project en periodieke vervolginspecties. “Hoe vaak zo’n Scope 12-inspectie moet worden uitgevoerd zal per project verschillen. Dit hangt bijvoorbeeld af van de grootte van het project. Maar ook van de omstandigheden. Je kunt je misschien wel voorstellen dat een installatie aan zee eerder onderhoud en inspectie nodig heeft. Ook een solardak op een varkensstal kan bijvoorbeeld door de dampen eerder aangetast worden.”

Zowel Beugel als Dekker vertrouwen erop voorlopig goed met Scope 12 uit de voeten te kunnen. Maar blijft het hier dan bij of kunnen we nog meer verwachten? “De Scope 12 moeten we blijven bijschaven. Eerst omdat we ongetwijfeld tegen wat kinderziektes aanlopen, en daarna omdat de markt zich blijft ontwikkelen. Daarnaast ligt er nog een Deel 2 op de rol. Dat moet een aanvullende inspectieregeling worden die we uit laten voeren bij grote projecten en als je je opbrengsten wilt verzekeren. Dat is nu nog niet goed genoeg geborgd”, verklapt Dekker.