Meestal wordt de opbrengst van zonnepanelen gelimiteerd door de zwakste zonnecel. Een deel dat beschadigd is of waar schaduw op valt, brengt dan minder elektriciteit op. Door een zonnepaneel niet als geheel, maar per groep zonnecellen aan te sturen, kan je die opbrengst verbeteren. Met die techniek optimaliseren de cell string optimizers van Taylor de opbrengst van zonnepanelen.

“Het stukje technologie lag eigenlijk in de la te verstoffen op de universiteit.” vertelt Rein Westerdijk, één van de oprichters van Taylor. Samen met medeoprichter Michiel Roelofs kwam hij in 2017 een stukje techniek tegen dat te mooi was om niet verder uit te werken. Die technologie was nog echt in de beginfase en stond nog ver van de markt af, maar na jaren gewerkt te hebben aan verdere ontwikkeling, is Taylor ondertussen in duizenden zonne-energiesystemen geïntegreerd.

De optimizers van Taylor verdelen een zonnepaneel in zes delen, en sturen die delen individueel aan. Zo kan ieder stuk van het zonnepaneel optimaal werken, zonder gelimiteerd te worden door het deel dat slechter werkt. Op deze manier wekken zonnepanelen gemiddeld 20 procent meer stroom op, vertelt Westerdijk.

“Reguliere zonnepanelen hebben een stuk of 120 zonnecellen. Die cellen zijn in een lange keten geschakeld binnen het zonnepaneel zelf en die panelen onderling ook. Wanneer één zonnecel dan minder goed opereert, bijvoorbeeld door bevuiling, beschadiging of kleine fabricageverschillen, blokkeert die de stroom naar de andere cellen in keten. Dat kan zijn in het zonnepaneel, maar potentieel ook in het totale systeem.”

 

Een zonnepaneel gaat dan minder energie opwekken. Om die verminderde opbrengst te beperken, worden bijvoorbeeld al optimizers en micro-omvormers gebruikt, dat zijn oplossingen die worden toegevoegd op paneelniveau. Daardoor vermindert niet de opbrengst van alle panelen op het dak, maar slechts van het paneel dat slechter presteert, vertelt Westerdijk.

“Maar wij gaan een stapje verder, met elektronica binnen het paneel zelf waarmee we ieder een zesde deel van het paneel optimaliseren. Dus als er dan een slecht presterende cel tussen zit, bijvoorbeeld door schaduw, dan heeft die ook alleen effect op een zesde deel van het zonnepaneel en kunnen de andere delen op hun eigen optimum draaien. Op die manier haal je gemiddeld 20 procent meer uit zonnepanelen.”

Volgens Westerdijk is Taylor qua kosten “competitief met de gevestigde partijen in de markt”. Waar installateurs normaliter een zonnepaneel kopen, en daar een micro-omvormer of optimizer bij plaatsen, zit de Taylor techniek geïntegreerd in het zonnepaneel. “Qua investeringskosten, is het competitief, maar je hebt wel een grote benefit in additionele energie die je opwekt”, vertelt Westerdijk.

Data per paneel
Zowel gebruikers als Taylor kunnen op cellstring-level data inzien van hun zonnepanelen, vertelt Westerdijk. “We weten waar ieder paneel ligt in het systeem en wat de realtime condities zijn. Daardoor kunnen we vanaf afstand issues lokaliseren en identificeren in het energiesysteem. Mocht er iets serieus mis zijn met een paneel, zoals een te hoge temperatuur, dan schakelt Taylor deze automatisch uit.”

Vorig jaar kreeg Taylor  een investering van 8 miljoen euro van nieuwe investeerder pensioenfonds ABP en van investeerders die al eerder waren ingestapt. Westerdijk vertelt dat ze daarmee vooral de sales en supportteams gaan vergroten en gaan opschalen naar het buitenland. In België en Frankrijk zijn ze al gestart en Duitsland staat als volgende op de planning.

Voorlopig focust Taylor zich dus op het opschalen van hun cell string optimizers. Het bedrijf richt zich op het uitbreiden en verbeteren van de huidige producten, bijvoorbeeld met flexibele aansturing aan de hand van de energieprijs, maar is op de achtergrond ook bezig met de volgende generatie PV-technologie.

“Er zit wel het een en ander aan te komen met celtechnologie. Als je kijkt waar nu bijna alle zonnepanelen gebruik van maken, zijn dat kristallijnen cellen. Die lopen nu een beetje tegen de natuurkundige limiet aan van de efficiëntie die mogelijk is. De volgende stap is tandemtechnologie, dan ben je eigenlijk twee typen zonnecellen over elkaar heen aan het leggen binnen een zonnepaneel, en daarmee kan je een nog hogere efficiëntie bereiken. Hiervoor ontwikkelt Taylor ook nieuwe elektronica.”