Hoe kijkt de markt naar de belangrijkste uitdagingen waarop het Nationaal Solar Trendrapport 2024 ingaat? In deze tijdelijke rubriek geven vijf marktexperts hun visie op een mogelijke certificering voor PV-installateurs, bedrijventerreinen als energiehubs, dynamische energiecontracten en de koppeling tussen batterijen en grootschalige zonne-energieprojecten. In deze expertbijdrage is Bouke van der Weerdt, Chief Technical Officer bij Huawei Digital Power, aan het woord.

In hoeverre is een certificering van PV-installateurs dé oplossing om het stijgende aantal ongelukken tijdens het installeren van zonnepanelen terug te dringen?
“Als je kijkt naar de cijfers van de Arbeidsinspectie dan blijkt dat veel ongevallen worden veroorzaakt door onveilig werken: met ladders de panelen naar boven tillen, geen valbeveiliging of steiger gebruiken. Die factoren hebben vooral te doen met het bewustzijn, de motivatie en de betrokkenheid om veilig te werken. Een certificering kan helpen de veiligheid te verbeteren, maar alleen als in het opleidingstraject voldoende aandacht wordt besteed aan veilig werken.

Daarnaast moet de installateur ook een motivatie hebben om het certificaat te halen en behouden. Het is dan belangrijk dat de eindgebruiker wordt gestimuleerd om zonnepanelen vooral te kopen bij een gecertificeerd installateur, en niet alleen bij de goedkoopste aanbieder.”

Hoe kunnen bedrijventerreinen uitgroeien tot energiehubs die de opwekcapaciteit van zonne-energie vergroten?
“Dat begint uiteraard door goed te kijken naar de diverse bedrijfsprocessen van verschillende ondernemers op bedrijventerreinen, en rekening te houden met hun groei en de bijbehorende (toekomstige) energiebehoeftes. Dat hoeft natuurlijk niet alleen elektriciteit te zijn. Ook warmte, waterstof en andere vormen van energie moeten worden overwogen, inclusief de inzet van nieuwe grondstoffen. Daarbij is het essentieel dat een deel van de opgewekte zonne-energie kan worden opgeslagen.

Ik voorzie dat veel bedrijven in de eerstkomende jaren volop gaan inzetten op de elektrificatie van hun wagenpark. Eerst komen de busjes en korte vrachtwagenritten aan bod. Dat gaat forse pieken op de lokale distributienetten veroorzaken en om dat onder controle te houden zal de vraag naar batterij-opslag flink groeien. Daarna komt waterstof aan de beurt voor het transport over langere afstanden en kunnen electrolyzers bij overschot kosteneffectief brandstof maken voor de volgende dagen.

Bedrijven kunnen met dat vooruitzicht nu al samenwerken om uit te zoeken waar de beste synergie te vinden is. Een pakketbezorger heeft bijvoorbeeld een andere laadbehoefte dan een betoncentrale, waardoor een gezamenlijke investering in een batterijbuffer beter benut kan worden.”

In hoeverre zijn dynamische energiecontracten hét antwoord op het groeiend aantal uren met negatieve prijzen vanwege de gestegen hernieuwbare opwekcapaciteit?
“Dynamische energiecontracten zijn een zeer interessante optie voor klanten die zich flexibiliteit in hun verbruik kunnen veroorloven. Dat kan al zo simpel zijn als de wasmachine op een ander moment van de dag aanzetten, en dat gaat nog makkelijker voor huishoudens met een thuisbatterij. Bedrijven kunnen gaan nadenken of ze anders kunnen omgaan met hun bedrijfsproces en de daarbij behorende energiebehoefte, maar ik verwacht dat daar minder flexibiliteit in te vinden zal zijn.

Uiteindelijk verwacht ik dat dynamische energiecontracten maar een deel van het antwoord zullen zijn. De opgestelde capaciteit van hernieuwbare energiebronnen is nu al heel groot, en zal voorlopig alleen maar doorgroeien. Het aantal uren met negatieve prijzen zal daardoor de komende jaren alleen maar toenemen. Dat is niet per se slecht nieuws, want grotere prijsverschillen zullen een grotere impuls geven voor consumenten en ondernemers om toch te gaan zoeken naar manieren om slimmer om te gaan met energie.”

Zou een batterijverplichting voor zonneparken een stimulans betekenen voor energieopslag en meer gebouwde zonneparken, of een rem van de uitrol van zonneparken vanwege de extra kosten die batterijen met zich meebrengen?
“In China zijn voorbeelden bekend waar zonneparken werden verplicht batterijen te plaatsen, terwijl er geen adequate vergoedingen werden geboden voor het toepassen van die batterijen. Het gevolg was dat ontwikkelaars enkel nog investeerden in de goedkoopst mogelijke batterijen, met de daarbij behorende kwaliteits- en veiligheidsproblemen.

Veel van die batterijen zijn inmiddels buiten bedrijf gesteld, en zijn daarmee een toonbeeld geworden hoe een verplichting op het toepassen van een specifieke technologie enkel lijdt tot verlies van kapitaal en kostbare grondstoffen. Batterijen zijn een absolute noodzaak om de energietransitie te voltooien, maar ze kunnen alleen nuttig (en duurzaam) zijn als ze binnen de bestaande marktcondities hun eigen bijdrage kunnen geven aan het verdienmodel van het zonnepark.”